-
1 бурлак
сущ.; ист.1) бурла́к || бурла́цкийбурлак (бурлаклар) җыры — бурла́цкая пе́сня
элек Иделгә баржаларны бурлаклар тартып йөрткән — ра́ньше на Во́лге ба́ржи тяну́ли бурлаки́
2) уст.; разг.; в косв. п. бурла́чествобурлакка китү — идти́ на бурла́чество
бурлакта булу (йөрү) — быть в бурла́честве, занима́ться бурла́чеством
3) диал. батра́к, наёмный рабо́тник